|
Reacties van lezers
'Juist omdat het door de mensen zelf is geschreven krijg je een beeld van binnenuit. Dat wat we normaal niet weten, waar we vaak aan voorbijgaan en het overnemen, want diegene weet het vast toch niet meer.'
'Het is zo makkelijk om te kijken naar wat er niet meer kan, maar zoveel mooier om te zien wat er allemaal nog wel kan. Geweldige verhalen van geweldige doorzetters.'
''Het is een boek van hoop. Goed, je wereld stort ineen als je deze diagnose krijgt, maar ondertussen is er nog heel veel moois over.'
'Het is geweldig dat deze mensen openhartig vertellen hoe zij verder leven. Een leven met een hele andere invulling dan voor het tijdperk dementie. Maar een leven wat nog echt de moeite waard is.'
'Het boekje leert mij heel veel. De ziekte overkomt je, maar hoe je ermee omgaat is aan jezelf.'
'Het is een hart onder de riem voor een ieder die zelf of in de omgeving te maken krijgt
met een beginnende dementie. Veelal denken omstanders dat je volledig bent uitgeschakeld en tot niets meer toe in staat bent. Dankzij dit boekje vol waardevolle ervaringen kunnen vele mensen zien dat er nog zoveel mogelijk is.'
'Het is een prachtig boek geworden, met één van de 50 brieven van mijn lieve vriendin met Alzheimer... Het proces was meer dan bijzonder en zowel zij als ik zijn super trots op het resultaat.'
'Ik ben van mening dat deze succesverhalen vrijwel onmogelijk zijn zonder de juiste steun van mantelzorgers en andere mensen die zich voor de patiënt inzetten. Uit dit boekje komt ook naar voren dat de informele zorg zeker zo belangrijk is als de formele.'
'Al meteen als ik het boek: ik heb dementie in handen krijg valt me de lay-out op. Het gaat over de ziekte dementie, een beladen onderwerp, want we zijn er allemaal bang van dat we het zouden krijgen. De lay-out is echter vrolijk, en de kaft ronduit sportief. Een man die gehoord heeft dat hij dementie heeft heeft met zijn vrienden wel de Mont Ventoux beklommen. Ik doe het hem niet na. Wat een geweldige binnenkomer van een boek.'
|